[ Pobierz całość w formacie PDF ]
trzeba było odpowiednio usytuować. Chłodnica reaktora znajdowala się
w najnższej częsći statku - ta część stanowiska musiala byc więc wyłożona
materialami ognioodpornymi. Zużyte substancje radioaktywne zapewne
zakopywano, poniewai nie było wówczas na Ziemi ani magazynów przejściowych,
ani cmentarzysk atomowych, to być może zuiy matenały, da się jeszcze odnaleić
gdzieś w pobliżu stanowiska. A jeśli korzystano nie z energil jądrowej, to na
pewno stosowano paliwa płynne bądz stałe. Znaczyłoby to, że pod stanowiskiem
znajdowaly się rurociągi do napelniania i opróżniania zbiorników statku.
Napraw szczególnie skomplikowanych nie przeprowadzano przecież, gdy
w pojezdzie znajdowalo się paliwo. Trzeba bylo je najpierw spuscić. Jeszcze
dziÅ› pod pustyniÄ… niszczeje na pewno w ziemi system rurociÄ…gow.
Jesli Jerozolima Salomona byla owym Salemem, to istoty pozaziemskie
jeszcze w czasach Abrahama i króla-kapłana Meichisedeka używaly swoich stacji
naziemnych - następne pokolenia jednak nie wiedzialy co z tym fantem począć.
Ustylizowano wiec stacjÄ™ na swiÄ…tyniÄ™ - bo tu bawili niegdyÅ› z wizytÄ…
bogowie. Salem zamienilo się w Jerusalem, które pózniej zniszczono. Jesli
linia rozumowania jest prawidłowa, to mimo uplywu tysiącieci - da się pewnie
znalezć w okolicy wsi Al-Sarim resztki rurociągów badz odpady radioaktywne.
Znawcy Ezechiela i moi krytycy zwróca mi tu zaraz uwagę, że w teorii tej jest
jeden słaby punkt. Prorok spisywal przecież swoje relacje między rokiem 595
a 570 prz. Chr., kiedy to już dawno, wnioskując z moich wypowiedzi istoty
pozaziemskie opuscily Ukiad Słoneczny. Lądownik nie mógł więc kursować
wtedy między macierzystym statkiem kosmicznym a Ziemią.
Dwa kontrargumenty:
Możliwe jest przecież, że ta sama grupa, która opuscila Ukiad Sioneczny za
Abrahama i Melchisedeka, wrócita półtora tysiąca lat pózniej na Ziemię, żeby
sprawdzić, jakie owoce wydala ich pomoc okazana rozwijającej się ludzkości.
Oraz: datowanie tekstow Ezechiela nie jest pewne - jego przekazy musialy
przetrzymać w trakcie stuleci nacisk wielu interpretacji. W opublikowanej w
1981 roku analizie wykorzystano 270 (!) rozpraw na temat Księgi Ezechiela.
Tekst proroka, będący dotąd nietykalną świętością, dziś jest przeswietlany
i poddawany gruntownyin analizom. Spcejalisci zajmujący się badaniem znaczeń
oraz zmian znaczeń wyrazów ustalili, iż dobór slów i styl Księgi Ezechiela
każą podejrzewać nie tylko jednego autora. Dlatego też większość uczonych,
zajmujących się Starym Testamentem, reprezentuje pogląd, że Księga Ezechiela
jest dziełem wielu autorów, którzy do oryginału dodali teksty dawniejsze.
Opis "chwaly Pana" nie może więc pochodzić w żadnym razie z czasów
działalności prawdziwego Ezechiela, datowanej na lata 590-570 prz. Chr.
Znaczy to, ze zdarzenia tam przedstawione mogly mieć miejsce - jeżeli
przejeto je z dawniejszych zródeł - wiele, wiele lat wcześniej.
"Szczęśliwy, kto zdolał poznać praprzyczyny rzeczy" - Wergiliusz (70-19 prz.
Chr.).
III. Bogowie, groby i oszukani
Gdzie sÄ… groby z tamtych lat...
Niedostatek wladzy sądzenia jest własnie tym, co zwie się
głupotą, a kalectwu temu nijak nie da sie zapobiec.
Immanuel Kant (1724-1804)
śmierć jest pisana wszystkim ludziom - nie dotyka jednak bohaterów basni i
niektórych postaci biblijnych.
Prorok i patriarcha Henoch nie umarł - mając 365 lat zostal wzięty do nieba.
Takze prorok izraela, Eliasz, gdy wsiadlszy do "rydwanu ognistego" (II Król.
2, 11) zniknÄ…l w Kosmosie, nie pozostawil swego ciala na Ziemi. Inni
prominenci Starego Testamentu osiÄ…gali wiek podeszly, ze dzisiejsi geriatrzy
boją sie nawet marzyć o czymś podobnym. Ojciec rodzaju ludzkiego Adam zyl 930
lat, jego syn, Set, dobil 912, jego z kolei syn, Enosz, tylko do 905 lat,
prawnuk zaÅ› Adama a Enosza, Kenan, umarl majÄ…c 910 lat. Nie byli gorsi takze
pozostali członkowie tej sztafety starców (1 Mojż. 5): Mahalalel przezyl 895
lat, Jered 962 lata, Henoch splodzil - oczywiście przed swoim
wniebowstąpieniem - Metuszelacha (Matuzalema), który został rekordzistą w tym
gronie, dozywszy 969 lat. Ojciec Noego, Lamech, osiÄ…gnÄ…Å‚ skromne 777 lat,
pozwalając wyprzedzić się synowi, który zaliczyl 950 lat. Te pare egzemplarzy
wzorcowych przeżylo w sumie tyle lat, że nalezaloby to koniecznie zapisać
w Ksiedze Rekordów Guinesa - 8210 lat. A jesli nie umarli...
Wszyscy - pomijajÄ…c Henocha - umarli, a umarli pozostawili; przeciez
smiertelne szczÄ…tki na Ziemi. Postacie zyjÄ…ce tak dlugo pewno zapadly
niezwykle glęboko w świadomość calych pokoleń, zlozono je zapewne na wieczny
spoczynek we wspaniałych grobowcach.
Ale zadnego z tych grobowców nie udalo się odnalezć. Być moze spłukały je
wody potopu. Gdziez jednak podzialy się grobowce bohaterow Biblii, którzy
zyli juz po potopie? Gdziez spoczywajÄ… ich czcigodne zwloki? Gdzie znajdujÄ…
się jaskinie z wyrytą datą smierci? Gdzie mozna by jeszcze znalezć sarkofagi
i przedmioty, w jakie zwykle wyposazano zmarlych na ostatniÄ… drogÄ™?
Abraham - patriarcha, który pozostawil mnóstwo śladów i zniknął bez śladu
Miejscem dzialalności legendarnego Abrahama, jednego z trzech patriarchów
Izraela, byla przede wszystkim miejscowość Mamre, leżąca 2 kilometry na
północ od Hebronu. Na wysokosci 1025 m n.p.m. wznosi się tam Góra Proroka.
Ów górzysty region jest terenem, na którym toczy sie akcja opowiesci
Abrahama. Tu własnie mialy miejsce znaki i cuda. Wedlug Pierwszej Księgi
Mojzeszowej (13, 18) Abraham osiedlil siÄ™ w Mamre wraz ze swoimi trzodami,
rozstawiając tu namioty i budujac ołtarz. Stąd wraz z 318 slugami pognal za
wojownikami babilońskimi, zeby uwolnić Lota i jego rodzinę. Mamre bylo
równiez miejscem pamietnego spotkania Abrahama z Panem, który przyrzekl
patriarsze, ze jego potomstwo bedzie równie liczne co gwiazdy na niebie.
Takze w Mamre Pan nakazal dokonać rytualnego obrzezania. Abraham, który mial
wówczas 99 lat - byl wiec juz prawie poza dobrem i zlem - dal przyklad
i obciÄ…Å‚ sobie napletek, podobnie zreszta jak jego trzynastoletni syn Ismael
oraz niewolnicy, sludzy i wszyscy przebywający w jego namiotach (I Mojż. 17,
23 nn.).
Niezbyt spokojnie bylo wówczas w Mamre. Zdarzaly sie sensacyjne spotkania.
Pewnego dnia, gdy Abraham siedzial sobie przed namiotem, pojawily siÄ™ trzy
tajemnicze istoty. Goscinny patriarcha kazal zaraz zabić cielaczka, którym
poczęstowal obcych... choć jego syn Ismael szeptał do matki, ze ci obcy wcale
"nie sa potomkami rodzaju zamieszkujÄ…cego ziemie". W starozydowskim
'Testaniencie Abrahama' określa się tych niespodziewanych gosci mianem
"niebianskich ludzi", którzy "zstąpili z nieba", a następnie znów tam
zniknęli.
Tak, Mamre stało się miejscem brzemiennym dla historii, miejscem, W którym
wedle tradycji powinny pozostać dla potomnosci monumenty, groby oraz
inskrypcje. Nic podobnego. Wprawdzie w Mamre znajdujÄ… SiÄ™ resztki
monumentalnych murów kamiennych, nie ma jednak nic, co mogloby wskazywać na
postać Abrahama czy jego niebiańskich gosci. Gdyby choc ówcześni
przedstawiciele rzemiosła artystycznego sporządzili na którejs ze scian szkic
rydwanu ognistego albo portret goscia z Kosmosu - móglbym wówczas chwalic
[ Pobierz całość w formacie PDF ]