Foster Alan Dean NadchodzÄca burza

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

jak miasto Smiga obok nich. Leniwi piechurzy musieli na czworakach
ucieka� im z drogi.
O wiele szybciej, ni� si� spodziewała, przemkn�li pod wysokim
łukiem Bramy Govialty i znalexli si� na bitej drodze wiod�cej na za-
chód. Kyakhta z t�tentem kopyt zrównał si� z ni�. Chocia� zdaniem Jedi
p�dzili na złamanie karku, mistrzyni stwierdziła, �e jego wierzchowiec
nawet si� nie zadyszał.
Pani Luminaro, wygodnie pani? Przewodnik musiał krzycze�,
�eby go usłyszała.
To cudowne! krzykn�ła w odpowiedzi. Jak jazda na chmurze
z dramassja�skiego jedwabiu!
Poza murami miasta uderzyły w nich prawie nieustannie wiej�ce
tutaj wiatry, niezmordowanie okr��aj�ce planet�. Zimne powietrze ze
Swistem muskało twarz Luminary, gdy długa, w�ska czaszka suubatara
przecinała je niczym dziób okr�tu.
Jedno spojrzenie w tył ukazało jej Barriss� wczepion� w siodło jak
w desk� ratunkow� i twarz Anakina, wyra�aj�c� coS poSredniego mi�-
dzy ponur� determinacj� a młodzie�czym niepokojem. Obi-Wan Ke-
nobi siedział dostojnie w haftowanym siodle, z ramionami skrzy�owa-
nymi na piersi i przymkni�tymi oczami. Wodze przywi�zał do uchwytu
przy ł�ku. Ze zdumieniem stwierdziła, �e równie dobrze mógłby sie-
dzie� w fotelu pierwszej klasy na liniowcu gwiezdnym. Znała wielu Jedi,
ale �aden nie był tak opanowany w obliczu nieznanego.
Kyakhta zawołała do jexdxca, który galopował teraz równo z ni�.
Dobrze, �e tak szybko opuszczamy miasto, ale czy nie boisz si�, �e
przem�czymy zwierz�ta? Czy takie tempo nie znu�y ich zbyt szybko?
Przem�czy�? Znu�y�? Spojrzał na ni� pytaj�co ze swojego sio-
dła. Nagle go olSniło Ou, pani nie rozumie. Ale to oczywiste, �adne
z was nigdy wczeSniej nie widziało suubatara, nie mówi�c ju� o dosia-
daniu go. Wysun�ł chude nogi ze strzemion, stan�ł na grzbiecie p�-
dz�cego zwierz�cia i obejrzał si� za siebie, zachowuj�c równowag� dzi�-
ki wysokiemu viannowi. Nikt nas nie Sciga, ale jestem pewien jedne-
go: bossban Soergg nie Spi.
Usiadł z powrotem w siodle i uSmiechn�ł si� do niej.
Na pewno pani wygodnie?
84
Czuj� si�, jakbym si� w tym urodziła. Mówiłam ju�, �e mi si�
podoba.
Odpowiedział jej ansionia�skim odpowiednikiem skinienia głow�.
A wi�c nie ma co marudzi�. Podniósł głos, raz jeszcze prze-
chylił si� do przodu i zawołał: Elup!
JednoczeSnie mocno uderzył pi�tami w obie przednie łopatki zwie-
rz�cia.
Na Moc! wrzasn�ł Anakin, chwytaj�c si� na oSlep czego po-
padnie. Barrissa zacz�ła nerwowo chichota�, gdy p�d zdarł jej z głowy
kaptur, a płaszcz powiewał za ni� jak płomie�. Obi-Wan raczył si� obu-
dzi�.
Wydawało si�, �e do tej pory suubatary jechały st�pa. Na rozkaz
Kyakhty rzuciły si� w szeSciono�ny galop, a ich długopalczaste stopy
zdawały si� nie dotyka� ziemi. Kiedy jednak ju� jej dotkn�ły, wbijały
si� z ogromn� sił� w ubity kurz i odrzucały go w tył. TrzydzieSci szeS�
takich palców nap�dzało ka�dego Smigaj�cego nad drog� suubatara do
takiej szybkoSci, �e nawet zachwyconej, upojonej p�dem Luminarze
brakowało tchu.
I nic dziwnego, bo w tej chwili p�dzili szybciej ni� wiatr.
Daleko za nimi barwna grupka starannie dobranych zbójów, drabów
i rzezimieszków zebrała si� na szczycie tej samej bramy, przez któr�
wyjechali Jedi i ich przewodnicy. Daleko na horyzoncie, nad niskim,
łagodnym, okrytym traw� wzgórzem powoli rozpraszała si� ledwie wi-
doczna chmura kurzu. Dla Ogomoora równie dobrze mogłaby to by�
chmura gazu truj�cego.
To z pewnoSci� oni. Obejrzał si� na pot�nego Varvvana, który
stał obok. Zbierz ludzi. Jedziemy za nimi.
Nigdy ich nie dogonimy. SłyszałeS, co mówili ludzie na rynku?
Pojechali na suubatarach. Czystej krwi. Za jego plecami inni człon-
kowie pospiesznie zebranej bandy zacz�li mamrota� mi�dzy sob�.
Wexmiemy powietrzn� ci�arówk�. �aden suubatar nie przeScig-
nie powietrznej ci�arówki.
PrzeScign�� nie, ale wymanewrowa�& Varvvan skierował na
Ogomoora gałki oczne na szypułkach. PróbowałeS kiedyS zap�dzi�
w k�t Alwariego na dobrym suubatarze? Dobry sposób na szybk� Smier�.
Batasi! krzykn�ł niecierpliwie Ogomoor. Jak sobie �yczysz.
Co oprócz ci�arówki powietrznej mogłoby ci� przekona�, �ebyS po-
słuchał mojego rozkazu i ruszył za t� szóstk�?
85
Varvvan zadumał si�, pocieraj�c oko i obserwuj�c ostatnie smu�ki
chmury pyłu.
Ci�ka bro� oznajmił wreszcie.
Nie b�dx durniem! ofukn�ł Ogomoor najemnika. Nawet boss-
ban Soergg nie mo�e u�y� ci�kiej broni na Cuipernam! S� pewne gra-
nice, których nawet on& grrh!
Varvvan chwycił wij�cego si� majordomusa za kołnierz, podniósł
z ziemi i przytrzymał w tej pozycji.
Nigdy& nie& nazywaj& mnie& durniem!
Ogomoor, Swiadom, �e go chyba troch� poniosło, pospiesznie uspo-
kajał najemnika.
To tylko takie wyra�enie& nic osobistego& a teraz prosz�, po-
staw mnie na ziemi i& mo�e mógłbyS wci�gn�� gałki oczne? Cieknie
z nich.
Varvvan sykn�ł i postawił go na ziemi. Ogomoor obci�gn�ł płaszcz
i t�sknie spojrzał w kierunku wzgórza, za którym znikn�ła jego zwie-
rzyna.
A czym si� tu przejmowa�? Przecie� ci, którzy ich prowadz�, to
bezklanowi włócz�dzy! oznajmił Varvvan, przerzucił przez rami� rusz-
nic�, jeszcze raz sykn�ł i odwrócił si� tyłem. Jego rasa odznaczała si�
wyj�tkow� dzielnoSci� i pomimo tego, co twierdził Ogomoor, durnia-
mi bynajmniej nie byli.
To ty tak twierdzisz. Ale ja i moi wspólnicy wierzymy tylko w to,
co widzimy. A widzimy czterech goSci i dwóch przewodników, którzy
wcale nie je�d�� jak bezklanowi włócz�dzy. Ogomoor ruszył w kie-
runku schodów wiod�cych na ulic�. Je�d�� jak Alwari.
Zrozpaczony majordomus przeniósł swoj� uwag� z bezu�ytecz-
nych najemników na przestrzenie stepów, ci�gn�cych si� daleko poza
Cuipernam. Gdzie znajdzie morderców godnych jego rozkazów?
zawył w duchu. Czy istnieje ktoS ch�tny podnieS� bro� na tych nie-
wiarygodnych Jedi? Czy naprawd� skuteczna pomoc oka�e si� nie-
osi�galna?
A co najwa�niejsze, gdzie znajdzie kogoS, kto powie Soerggowi
Huttowi, �e Jedi i ich padawanowie znów zwiali poza zasi�g jego po-
bo�nych �ycze� i wpływów?
Tymczasem, ku wielkiemu zdumieniu Ogomoora, Soergg wysłu-
chał jego raportu spokojnie.
Có�, znowu za póxno. PunktualnoS� to dewiza dobrego mordercy.
Nie byłem w stanie niczego zdziała�, bossbanie. Ci, których wy-
naj�łem, odmówili Scigania uciekaj�cych Jedi.
86
Tak, tak, ju� mi mówiłeS. Soergg lekcewa��co machn�ł r�k�.
Wi�c mówisz, �e jad� na suubatarach? Bior�c to pod uwag�, wcale si�
nie dziwi�, �e twoi niezdarni najemnicy wykazali taki mały entuzjazm.
Potarł pot�ny podbródek, a� całe cielsko zadygotało jak siarkowe
odpady w szczególnie ohydnym osadniku. Najpierw spartaczone za-
bójstwo, potem spartaczone porwanie. Jedi b�d� si� teraz pilnowa�.
I tak nie mo�na ich wzi�� z zaskoczenia niepotrzebnie dorzucił
Ogomoor.
Nie mo�na, nie mo�na& Ogromne skoSne oczy spogl�dały
poprzez asystenta gdzieS w dal. Z pewnoSci� my nie mo�emy&
Nie rozumiem, mistrzu.
Soergg nie odpowiedział. Wci�� wpatrywał si� w ten odległy punkt,
snuj�c hutta�skie rozwa�ania.
87
O I A
%
Step, który pokrywał wi�kszoS� kontynentu ansionia�skiego nie był [ Pobierz całość w formacie PDF ]

pobieranie > ebook > pdf > download > do ÂściÂągnięcia

Tematy

Search