[ Pobierz całość w formacie PDF ]

I niewiastom się ukazał,
Onym trzem Maryjam świętym,
U grobu jego będącym.
48
A
UKASZ
Takci coś ludzie tarkają -
Czyli prawda, czyli bają?
Za pewną rzecz nie słychać nic -
Mogło to być albo nie być.
JEZUS
przyszedszy do nich po pielgrzymsku
Bona vita, cni kompani!
Radziście towarzyszowi?
Co to za rozmowy macie,
Które sobie rozprawiacie
Do Emaus pielgrzymując,
Tak smutno się pokazując?
Ewanjelija
L. I odpowiedając jeden, któremu imię Kleofas, rzekł do niego: Ty sam
jesteś pielgrzymem w Jeruzalem, a nie dowiedziałeś się tego, co się w nim
tych dni stało? Którym on rzekł: A co? I rzekli: O Jezusie Nazarańskim,
który był mąż prorokiem, mocny w uczynku i w mowie przed Bogiem i
wszytkim ludem. A jako go wydali nawyższy kapłani i książęta naszy,
aby był osądzon na śmierć, i ukrzyżowali go, a myśmy się spodziewali, że
on miał odkupić lud izraelski; a teraz nad to wszytko trzeci dzień jest
dzisia, jako się te rzeczy stały. Ale i niewiasty niektóre z naszych
przestraszyły nas, które przede dniem były u grobu i nienalazszy ciała
jego, przyszły powiedając, iż też widzenie anjelskie widziały, którzy
powiedają, że by był żyw. I szli też byli niektórzy z naszych do grobu i
tak nalez
li, jako niewiasty powiadały, ale samego nie nalez
li.
KLEOFAS
do Jezusa
Bon fradello! Sam pątujesz,
Z Jeruzalem pielgrzymujesz,
A nie miałby tego wiedzieć
Abo wżdy od drugich słyszeć,
Co się tam teraz przydało,
W te dni wielkonocne stało?
JEZUS
Co takiego? Rad bych słyszał -
Powiedzcie, iż będę wiedział.
A
UKASZ
Atoli sobie gadawa,
Jeden drugiego pytawa
49
O Jezusie Nazarańskim,
O onym proroku wielkim,
U Boga, u ludzi sławnym,
W uczynku i w słowie możnym,
Którego biskupi więtszy
I książęta naszy starszy
Na śmierć stracenia wydali
I w piątek ukrzyżowali.
KLEOFAS
Mychmy za żywota jego
Barzo pewni byli tego,
Iż jerozolimskie królestwo
Miał odkupić przez swe męstwo.
A
UKASZ
Nie wiem, już to dziś dzień trzeci,
Jako się stały te rzeczy,
A to się nie wypełniło
Ani o tym słychać było.
KLEOFAS
Ba, jeszcze nas przestraszyły
Niewiastki, które chodziły,
Niektóre z bractwa naszego,
Dziś rano do grobu jego;
A gdy ciała nie nalazły,
Do nas się zasię wróciły
I to tylko powiadały,
Iż dwu anjołów widziały,
Powiadających prawdziwie
O tym proroku, iż żywie.
A
UKASZ
Więc też i niektórzy z naszych,
Według powieści niewieścich,
Jak to skoro usłyszeli,
Zaraz do grobu bieżeli
I tak wciórnastko należli,
Jako od niewiast słyszeli.
A samegoć nie nalez
li
I tak do domu przybiegli.
Ewanjelija
L. A on rzekł do nich: O głupi, a leniwego serca ku wierzeniu temu
50
wszystkiemu, co powiadali prorocy! Izaż tych rzeczy nie musiał cierpieć
Chrystus i tak wniść do chwały swojej? I począwszy od Mojżesza po
wszytkich prorocech wykładał im wszystkie pisma, które o nim były.
Potym byli blisko onego miasteczka, do którego szli, a on zamyślił,
jakoby miał dalej iść. I przynukali go, mówiąc: Zostań z nami, panie, boć
się ma ku wieczorowi, a dzień się już skłonił. I wszedł z nimi. I stało się,
gdy z nimi siedział u stołu, wziąwszy chleb, błogosławił i łamał, i
podawał im. I otworzyły się oczy ich, a poznali, go, ale on zniknął z oczu
ich.
JEZUS
do A
ukasza z Kleofasem
O głupi ludzie, szaleni,
I na sercu swoim twardzi
Ku wierzeniu wszystkich rzeczy,
Które mówili prorocy!
Aza o tym w Piśmie mało,
Iż tego potrzeba było,
By to wszytko Chrystus cierpiał
I tak się do chwały swej dostał?
Mutata voce
Ale to już kasztel macie
Emaus, gdzie wy idziecie.
Ja jeszcze pójdę dalej gdzie,
Dotąd, niżli słońce zajdzie.
KLEOFAS
Ba, miły panie pielgrzymie,
Przećsię dziś nie będziesz w Rzymie.
Prosimy cię, zostań z nami,
Z tymi twymi rozmowami.
Miło cię nam słuchać idąc,
Powiesz nam jeszcze co siedząc.
Wieczórci, a gdzieżby zaszedł?
Dzień też, jako baczysz, już szczedł.
JEZUS
Nie zostanę, pójdę dalej,
Aż do samej Galilejej.
A
UKASZ
Zostań, mile cię prosimy,
I uchwyci go za płaszcz
A nawet cię nie puścimy.
By się nam z tobą pasować,
51
Tedyć dziś z nami nocować.
JEZUS
Ba, i toć ja już uczynię,
Iż się też tu z wami skłonię.
I wnidą na jakie pewne miejsce, gdzie ma być stolik przykryty obruskiem.
I przyda
JEZUS
A macież co takowego
Zjeść naprętce gotowego?
A
KLEOFAS
położy chleb na stoliku, mówiąc
Awo, mawa bochnek chleba -
Będzie więcej, jeśli trzeba.
A ten chleb ma być na urząd ponakrawany na kielka cząstek
JEZUS
Będzieć dosyć, jako mnimam,
Gdy ji złamię i pożegnam.
I pożegna chleb nie mówiąc nic, i rozłamie ji na części, a będzie im
dawał, mówiąc
Otożem ja złamał, bierzcie,
A już w imię Boże jedzcie.
A to rzekszy wynidzie od nich nieznacznie
KLEOFAS
Ba, wiesz, coć powiem, A
ukaszu?
A
UKASZ
A co, bracie Kleofaszu?
KLEOFAS
Dopierom przyszedł ku sobie:
Pan to w pielgrzymskiej osobie!
A
UKASZ
Jam dopierz oczy odemknął:
Tenci, ale od nas zniknął.
I będą patrzyć i tam, i sam
Ewanjelija [ Pobierz całość w formacie PDF ]