[ Pobierz całość w formacie PDF ]
koła czy kuli, (…) z drugiej zaś figury kwadratów, podzielone na cztery części lub
mające postać krzyża.45”
Nasz Człowiek witruwiański zawiera w sobie miko – i markoświat – czyli jest
pełnią.
Bibliografia:
Charles Nicholl, Leonardo da Vinci. Lot wyobraźni, przeł. Małgorzata Grabowska,
Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2006.
Sascha
Wuillemet,
Andrea-Anna
Cavelius:
Mandala.
Buddyjska
terapie
uspokajająca, Świat Książki, Warszawa 1999.
Giuseppe Tucci, Mandal,. przeł. Ireneusz Kania, Wydawnictwo Znak, Kraków 2002.
Katarzyna
Sikora,
Mandala
według
Carla
Gustawa
Junga,
Wydawnictwo
Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006.
Carl Gustaw Jung, Archetypy i symbole. Pisma wybrane, przeł. Jerzy Prokopiuk,
Czytelnik, Warszawa 1993.
Vladimir Aristo Gheorghlu, Hipnoza,. przeł. Danuta Bieńkowska, Państwowe
Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1984.
MIrcea Eliade, Sacrum, mit, historia, przeł. Anna Tatarkiewicz, Państwowy Instytut
Wydawniczy, Warszawa 1993.
Internet:
Mandala :
http://pl.wikipedia.org/wiki/Mandala_(symbol) , 01.05.2009.
http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=3937101 , 01.05.2009.
http://www.vaginacafe.pl/warsztaty/mandale , 01.05.2009.
Człowiek witruwiański:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Człowiek_witruwiański , 01.05.2009.
Witruwiusz:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Witruwiusz , 01.05.2009.
* Wszystkie teksty zamieszczone na stronie www.laboratorium.kultury.us.edu.pl podlegają prawnej ochronie. Zabrania się ich
kopiowania, przetwarzania i rozpowszechniania bez pisemnej zgody autorów.
45
Tamże, s. 112.
16
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
